از کوچه شب های تف زده رسیده با کوله بار عشق
پلیدی را شست
که پاکی چشم انداز جهان شود و زن را ستود
آن کلام تکمیلی خلقت را و بوئید عطر خوش گل را
و نوشید جرعه جرعه آواز چکاوک را
که بودنش
پیام آور زن و عطر و آواز بود
و بوی دلپذیر نان , عشق , آزادی
تو اکنون را مبین !!!
تو آکنون را مبین !!!